Do moich rąk trafił święty obrazek z Janem Pawłem z wczesnego okresu, olej na desce, rzecz oczywista jak boazeria, czy skóroplastyka. Miejsce Papieża Polaka w panteonie narodowych (super)bohaterów jest bezpieczne, zapragnąłem więc przeobrazić jego wizerunek w taki sposób, by mógł zaistnieć także na innych płaszczyznach wyobraźni, zbiorowej jak i indywidualnej. Jego uaktualniona wersja, już jako Niezwyciężony, ujawnia prawdę, którą mogłaby ukazać światu osoba pokroju Siostry Faustyny. Jan Paweł II włada supermocą pod postacią tryskających z oczu promieni Prawdy. Tego, co dzieje się poza obrazem możemy się tylko domyślać, lecz pozostawione przez Papieża Polaka wskazówki, sugerują, że za ich pomocą rozprawia się z cywilizacją śmierci, która oczywiście promieniami Prawdy nie dysponuje.

 

 

Jakiś czas później dostałem propozycję realizacji wielkoformatowego papieża, na gimnazjum, nomem omen, Jana Pawła II. Wiązały się z tym dwa problemy. Jaka realizacja powinna znaleźć się na budynku instytucji na wskroś opresyjnej, jaką jest szkoła, i jak wejść w dialog z obrazem tak bardzo powielonym – klasyczną wersją wizerunku JP2 (lekko zadumany półprofil z delikatnie marzycielskim i jednocześnie ojcowskim uśmiechem na ustach). Co się stanie jeśli przedstawienie będzie radykalnie inne?

Zdecydowałem się na delikatnie psychodeliczną wersję Papieża Polaka, mając nadzieję że to choć trochę da wytchnienie uczącej się tam młodzieży. Praca została zbudowana dookoła graficznej formy cytatów z klasyka, tak, by ujawniały różne możliwości interpretacji.

Efekt był dość dramatyczny. U bardziej sensualnej części grona pedagogicznego, praca wywoływała skojarzenie z, jak zostało to przez nich pięknie nazwane, fellatio, a u bardziej intelektualnej z komunią rodem z musicalu Hair.

Realizacja muralu ujawniła kolejną, konceptualną frakcję, dla których był to papież bez głowy(“bo przecież wszyscy wiemy jak wyglądał”) oraz poetycką (“..z głową w chmurach”). Niezależnie którejkolwiek wersji przyznać rację, jest to jeden z największych papieży w Polsce. A na pewno największy psychodeliczny Papież Polak.

I have gotten a holy picture of John Paul II from an early period, oil on wood, a thing as obvious as panelling or leatherworks. Place of the Polish Pope in the national pantheon of (super) heroes is secure, so I desired to transform his effigy in such a way, so it could appear on other planes of imagination, both collective and individual. The updated version, now as The Invincible, reveals a phenomenon that could have been revealed by someone like Sister Faustyna. John Paul II commands a superpower in the shape of light beams of Truth striking from his eyes. What happens outside of the picture, we can only imagine, although clues left by the Polish Pope suggest that he uses them to have it out with the civilization of death, which obviously doesn’t have light beams of Truth at its disposal.

Some time afterwards, I was asked to produce a large scale mural of the Pope, on the building of junior high under the patronage of – guess who – John Paul II. I was concerned with two problems. What kind of work should find its place on an edifice of a opressive institution such as school, and how to enter a dialogue with an image so widely spread, ad repeated – classic version of JP2 image (slightly reflective half profile with subtle dreamy, yet fatherly smile on the face). What will happen if the effigy will be radically different?

I have decided for a gentle psychedelic version of the Pope, hoping that it would bring a bit of respite to the youth attending there. Work was composed around graphic form of quotations from the Pope, so they would manifest many possiblites of interpretation.

The effect was quite dramatic. The more sensual part of teaching staff found the work to remind them of an act described by them as fellatio, while the more intellectual part felt it was an Communion straight from The Hair musical.

The making of the mural revealed yet another fraction among the teaching staff, that could be described as conceptual, for whom the work appeared as a headless Pope ( “since everyone knows how does he looked like”) and poetical fraction (“with the head in the clouds”) .

Regardless which faction we may agree with, it is one of the biggest popes in Poland. And certainly the biggest psychedelic Polish Pope.