Kameleon może wysunąć megadługi język i dotknąć czegoś pozornie poza jego zasięgiem. Może zniknąć i się pojawić, by po pojawieniu się – zniknąć. Społeczeństwo jest ekspresyjnie pomalowane czernią i bielą. Społeczeństwo jest potraktowane bardzo podstawowym środkiem malarskim. Jednocześnie, znaczenie materii malarskiej ulega resemantyzacji i czerń staje się smołą, biel pierzem, społeczeństwo jest wytarzane w smole i pierzu. Publicznie. Malarstwo, tak jak w klasycznym malarstwie alegorycznym, znika na rzecz wytworzonej przez siebie iluzji. A dalej już jasne. Społeczeństwo jest […]

Categories: blog • Tags: obiekt, rzeczywistość jako język, wiosna

    Kwiecień, najokrutniejszy z miesięcy, maj raźnie dotrzymuje mu kroku. Żarty. Uśmiecham się, u ciebie pojawia się perlisty śmiech. A potem nadchodzi wieczór. Słowo pęka jak łupina, albo jak księżyc. Jest Żar i Ty. Rano to co między nami, nic tak znowu serio, żarty. Aż do czasu, kiedy słowo znowu dojrzeje i pęknie.   Pleasant Tries   April, the cruellest month, May keeping up the pace. Jokes and pleasantries. I’m smiling, your rippling laughter appears. And then the evening […]

Categories: blog • Tags: obiekt, rzeczywistość jako język, wiosna